Sevilen birini kaybetmek, işten kovulmak, boşanmak ve diğer zor durumlar kişinin kendini üzgün, yalnız ve korkmuş hissetmesine neden olabilir. Bu duygular, hayatın stres faktörlerine verilen normal tepkilerdir. Zaman zaman var olan gözle görülür nedenler olmaksızın da kişi kendini kötü ve üzgün hisseder. Ancak psikiyatrik bir bozukluk olarak depresyon tanısı alan bireylerde, moral bozukluğunun belirtileri çok daha şiddetlidir ve kalıcı olma eğilimindedir.
Depresyon kadınlarda erkeklerden daha sık görülür. Depresif duygudurumun kendini gösterme biçiminde cinsiyet ve yaşa göre bazı farklılıklar bulunmuştur.
- Erkeklerde genellikle yorgunluk, sinirlilik ve öfke olarak kendini gösterir. Daha umursamaz davranışlar sergileyebilir, uyuşturucu ve alkolü kötüye kullanabilirler. Ayrıca, depresyonda olduklarını fark etmeme ve yardım arama konusunda başarısız olma eğilimindedirler. Kadınlarda depresyon kendini üzüntü, değersizlik ve suçluluk olarak gösterme eğilimindedir.
- Depresif gençler sinirli, somurtkan olma ve okulda başlarının belaya girmesi eğilimindedir. Ayrıca sıklıkla anksiyete, yeme bozuklukları veya madde kötüye kullanımı eşlik eder.
- Yaşlı yetişkinlerde , üzüntü veya keder duygularını kabul etme olasılıkları daha düşük olduğundan ve bu popülasyonda daha yaygın olan tıbbi hastalıklar da depresyona katkıda bulunduğundan veya depresyona neden olduğundan, depresyon daha incelikli bir şekilde ortaya çıkabilir.
Majör depresyon, en az beş dokuz ortak belirtiye sahip olmakla karakterize edilir. Semptomlardan biri ya ezici bir üzüntü duygusu ya da çoğu olağan aktiviteye karşı ilgi ve zevk kaybı olmalıdır.
Majör depresyon ile ilişkili diğer belirtiler şunlardır:
- İştahta azalma veya artış,
- Uykusuzluk veya hipersomnia,
- Psikomotor ajitasyon veya yavaşlama,
- Sürekli yorgunluk,
- Değersizlik veya aşırı ve uygunsuz suçluluk duyguları,
- Belirli intihar planları olsun ya da olmasın, tekrarlayan ölüm düşünceleri ve intihar düşünceleri ve
- Düşünme, konsantre olma ve karar verme yeteneğinde azalma gibi bilişsel zorluklar.
Semptomlar iki hafta veya daha uzun süre devam etmeli ve önceki işlevselliğe göre önemli bir değişikliği temsil etmelidir. Sosyal, mesleki, eğitimsel veya diğer önemli işlevler majör depresif bozukluktan etkilenir. Örneğin, kişi işini veya okulu özlemeye başlayabilir veya derslere veya olağan sosyal aktivitelerine gitmeyi bırakabilir.